Spoiler:

Spam to niechciane elektroniczne wiadomości niezgodne z omawianym tematem. Najbardziej rozpowszechniony jest spam za pośrednictwem poczty elektronicznej oraz w Usenecie. Zwykle (choć nie zawsze) jest wysyłany masowo.

Istotą spamu jest rozsyłanie dużej ilości informacji komercyjnej o jednakowej treści do nieznanych sobie osób. Nie ma znaczenia, jaka jest treść tych wiadomości. Aby określić wiadomość mianem spamu, musi ona spełnić trzy następujące warunki jednocześnie:

   1. Treść wiadomości jest niezależna od tożsamości odbiorcy.
   2. Odbiorca nie wyraził uprzedniej, zamierzonej zgody na otrzymanie tej wiadomości.
   3. Treść wiadomości daje podstawę do przypuszczeń, iż nadawca wskutek jej wysłania może odnieść zyski nieproporcjonalne w stosunku do korzyści odbiorcy.

Masowe e-maile dzielą się na dwie kategorie:

    * Unsolicited Commercial Email (UCE) – niezamawiana oferta handlowa, spam komercyjny o charakterze reklamowym, zakazany przez prawo polskie i dyrektywę UE.
    * Unsolicited Bulk Email (UBE) - niezamawiana poczta masowa, maile o charakterze często niekomercyjnym, takie jak apele organizacji społecznych i charytatywnych czy partii politycznych, prośby o pomoc czy masowe rozsyłanie ostrzeżeń, np. o wirusach komputerowych.

Próby wprowadzenia zakazu w dyrektywie UE rozsyłania e-maili o charakterze społeczno-politycznym zostały w 2002 r. odrzucone przez Parlament Europejski wobec protestów europejskich partii politycznych i organizacji społecznych.

Etymologia słowa spam [edytuj]

SPAM to nazwa bardzo popularnej konserwowej mielonki wieprzowej produkowanej nieprzerwanie od lat 30. XX wieku przez amerykańską firmę Hormel. Wcześniej mielonka tej firmy nazywała się po prostu Hormel Spiced Ham, jednak ta nazwa została zmieniona, by zwiększyć atrakcyjność produktu (nowa nazwa być może wywodzi się od skrócenia Spiced Ham lub w innej wersji słów Shoulder Pork and Ham, które opisują zawartość konserwy). Zgodnie z oczekiwaniami, powołana do życia marka odniosła znaczący sukces, a produkt stał się między innymi kluczowym elementem racji żywieniowych wojsk USA w czasie II wojny światowej, co zapewne przyczyniło się do dalszego wzrostu jego znaczenia kulturowego.

Nie jest do końca jasne, w jakich okolicznościach termin ten został po raz pierwszy zastosowany w odniesieniu do wiadomości elektronicznych. Możliwe jest jednak, że wiązało się to przede wszystkim ze znanym skeczem Monty Pythona. W skeczu tym klient, gdy pyta o menu restauracji, dowiaduje się, że w każdym daniu znajduje się trochę mielonki. Gdy klient chce zamówić coś bez mielonki, okazuje się jednak, że nie jest to proste - specjalna grupa w strojach wikingów zaczyna śpiewać „SPAM, SPAM, lovely SPAM, wonderful SPAM”, zagłuszając normalną rozmowę.

Jak w przypadku wielu podobnych terminów, po fakcie tworzono rozwinięcia tego hasła (np. stupid person advertisement, stupid pointless annoying messages).

Firma Hormel, w obawie przed utratą praw do znaku towarowego, wytoczyła proces firmie SpamArrest oraz innym podmiotom gospodarczym[1], domagając się zaniechania komercyjnego wykorzystania nazwy produktu. Sprawy te jednak przegrała.

Historia spamu [edytuj]

Spam, jako zjawisko, istniał praktycznie od początku istnienia sieci komputerowych.

Pierwszy odnotowany w historii sieci spam został wysłany przez Einara Stefferuda 1 maja 1978 roku. Wysłał on, korzystając z dostępu do kompletnego zbioru adresów mailowych w sieci ARPANET, ok. 1000 maili z zaproszeniem na swoje urodziny, co uruchomiło serię złośliwych i zabawnych odpowiedzi, które zablokowały twarde dyski na serwerze pierwszego spamera. Pierwszy reklamowy spam napisał 1 maja 1978 r. Gary Thuerk, a wysłał go 3 maja. Była to reklama producenta mini-komputerów, firmy Digital Equipment Corp., która zapraszała wszystkich użytkowników Arpanetu z Zachodniego Wybrzeża USA na „dzień otwarty” – prezentację najnowszych produktów firmy.

Pierwszy odnotowany spam w Usenecie miał miejsce w 1988 roku, kiedy to Rob Noha wysyłał systematycznie post z tytułem „HELP ME!” do wszystkich możliwych grup. W poście tym prosił o pomoc finansową dla swojego kolegi, któremu zabrakło funduszy na kontynuowanie studiów.

Słowa „spam” w Internecie zaczęli prawdopodobnie używać jako pierwsi w latach 80. gracze tekstowych MUD-ów działających w sieci BBS-ów, piętnując w ten sposób tych graczy, którzy - zamiast uczestniczyć w grze - wysyłali do innych bezsensowne komunikaty, wyłącznie w celu blokowania serwerów.

Następnie termin ten przeszedł do Usenetu, gdzie spamem zaczęto nazywać sposób zwalczania nielubianych dyskutantów poprzez zarzucanie ich setkami maili o bezsensownej treści.

Pierwszą osobą z Usenetu, w stosunku do której użyto określenia spamer, był Richard Depew. W 1993 roku próbował on napisać skrypt, który automatycznie usuwał z grup newsowych posty niezgodne z netykietą danej grupy. Skrypt wymknął mu się spod kontroli i zamiast kasować, wysłał ciąg 200 postów na grupę news.admin.policy. Wiele z osób czytających tę grupę było też zapalonymi graczami w MUD-y i zastosowali oni znane z mudów pojęcie spamer do Richarda.

Pierwszy gigantyczny spam, który zablokował serwery Usenetu, miał miejsce 18 stycznia 1994 roku. Został on rozesłany w liczbie kilkunastu tysięcy do wszystkich grup newsowych, a także na setki tysięcy prywatnych adresów mailowych. Miał on tytuł: „Global Alert for All: Jesus is Coming Soon” i został wysłany przez chorego psychicznie studenta z uniwersytetu stanowego Ohio.

W tym samym roku miał miejsce pierwszy gigantyczny spam o charakterze komercyjnym. Firma adwokacka, prowadzona przez Lawrence'a Cantera oraz Marthę Siegel z Phoenix w stanie Arizona, rozesłała do wielu grup Usenetu swoją ofertę usług w zakresie wypełniania formularzy amerykańskiej loterii wizowej. Reakcja internautów była jednoznacznie negatywna. Skrzynki prawników zostały zasypane listami od tysięcy adresatów ich reklamy, którzy w ten agresywny sposób wyrażali swoje niezadowolenie z tego typu praktyk. W efekcie dostawca usług internetowych firmy prawniczej zablokował jej dostęp do kont pocztowych.

Od czasu afery Cantera i Siegel, która była opisywana szeroko w mass mediach, słowo spam stało się znane ogółowi opinii publicznej w USA.

Pochodzenie spamu [edytuj]

Największa liczba wiadomości spamowych wg. firmy Sophos[2] zajmującej się śledzeniem przebiegu wiadomości spamowych pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. W 2006 roku było to 19,8 procent wszystkich wiadomości (w 2005 57%). Kolejnymi krajami skąd nachodzi spam są: Chiny (7,5%),Polska (7,4%) Korea Południowa (7,0%),Włochy (5,0%), Francja (4,1%),Niemcy (3,7%), Hiszpania (3,5%), Brazylia (3,1%), Rosja (3,0%), Indie (2,8%) i Tajwan (2,5%) (Pozostałe kraje (30,6%)).

Według szacunków z marca 2008 roku, 20% światowego spamu pochodzi z botnetu Storm.[3]

Metody działania spamerów [edytuj]

Obecnie istnieje cały przemysł wysyłania ludziom reklam wbrew ich woli. Najczęstszą metodą używaną przez spamerów jest skanowanie sieci w poszukiwaniu adresów email i wysyłaniu danej wiadomości na wszystkie znalezione adresy. Ze względu na ogólne potępienie tych metod, poważne firmy praktycznie nie korzystają z usług spamerów. Najczęstszymi produktami reklamowanymi poprzez spam są środki farmaceutyczne. Według statystyk[potrzebne źródło] na dwa maile jeden jest spamem.

Spamerzy używają teraz zazwyczaj serwerów „open relay”, czyli takich, które przenoszą e-maile z każdego serwera na każdy. „Open relay” to zazwyczaj wynik złej konfiguracji serwera, co niesie konsekwencje dla ich administratorów. Inną techniką, używaną przez spamerów, jest łamanie zabezpieczeń serwerów i wysyłanie za ich pośrednictwem tyle spamu, ile jest to możliwe, zanim administrator się zorientuje. Można również przejąć serwer za pośrednictwem innych usług (np. HTTP czy FTP) i używać go do wysyłania spamu. Obecnie pod kontrolą spamerów pracuje też wiele komputerów zwykłych użytkowników, tworząc sieć zwaną botnetem.

Większość współczesnych spamerów, zwłaszcza komercyjnych, wyspecjalizowało się w oszukiwaniu potencjalnych ofiar. Jednym z najczęstszych chwytów jest prośba spamera o odesłanie maila lub podanie adresu na odpowiedniej stronie, jeśli ofiara nie życzy sobie otrzymywać od niego więcej wiadomości. Zwykle spamerowi wcale nie chodzi o wykreślenie danej ofiary ze swojej listy, a wręcz przeciwnie – weryfikuje on w ten sposób poprawność adresu ofiary, bowiem adresy potencjalnych ofiar są często generowane np. od imion czy też popularnych nicków, pozyskiwane ze stron WWW lub wymieniane pomiędzy spamerami.

Najbrudniejszym chwytem spamerów jest przysłanie maila z wirusem typu koń trojański. Wirus ten instaluje się na komputerze użytkownika i następnie automatycznie przesyła do spamera wiele cennych informacji, np. zawartość książki adresowej. Obecnie też coraz więcej jest koni trojańskich, które rozsyłają spam, instalując na komputerze prosty serwer SMTP (duże „zbiory” takich komputerów określane są mianem botnetu). Szacuje się[potrzebne źródło], że spam rozsyłany w ten sposób to obecnie od 70 do 85, a okresowo nawet 94% niechcianej korespondencji, a liczba ta wciąż rośnie.

Innym trikiem jest wysyłanie maili ze skryptami w języku JavaScript i kodem HTML. W przypadku wielu programów pocztowych, w trakcie odczytywania takiego maila, następuje automatyczne połączenie z serwerem WWW spamera, w celu ściągnięcia z niego np. obrazka. Następnie spamer może przejrzeć logi serwera i uzyskać wiele cennych informacji, między innymi również potwierdzenie odczytania e-maila.

Najnowszym pomysłem jest wysyłanie treści reklamowych pod przykrywką mapy bitowej, czyli obrazka, na którym są treści reklamowe. Nie jest to metoda łatwa dla spamerów, gdyż wyklucza możliwość wstawienia odnośników, jednak jest dobrym antyzabezpieczeniem filtrów antyspamowych. Odkąd filtry zaczęły uczyć się rozpoznawania tekstu, spamerzy zaczęli wysyłać treści reklamowe w postaci dokumentów PDF[4].

Oprócz reklamowania różnych usług i produktów, tego rodzaju przesyłki mogą wiązać się z oszustwami i próbami wyłudzeń:

    * Spam na bankowca (phishing) – spamer podszywa się pod bank i prosi o podanie hasła. Ten sposób może też służyć do przejęcia naszego konta w aukcjach internetowych itp.
    * Spam na urząd bezpieczeństwa – żartowniś podszywa się pod urząd bezpieczeństwa.
    * Spam na spadek – inaczej spam afrykański lub nigeryjski szwindel. Odbiorca dostaje wiadomość, że otrzymał spadek, ale musi opłacić koszty notarialne i operacyjne.
    * Spam na wygraną – wygrałeś milion dolarów. Następnie po wejściu na stronę instaluje się dialer lub trojan wyszukujący informacji o koncie bankowym.

Szkodliwość spamu [edytuj]

Spam jest szkodliwy z kilku przyczyn.

    * Powoduje zatykanie się łącz i blokuje miejsce na twardych dyskach.
    * Przetworzenie spamu zabiera czas serwerom, spowalniając ich działanie.
    * Powoduje również stratę czasu poszczególnych użytkowników Internetu, bo muszą oni czytać i kasować niepotrzebne wiadomości. Utrudnia czytanie „normalnej” poczty i stwarza ryzyko jej utraty (z powodu blokad antyspamowych albo przepełnienia skrzynki) lub niezauważenia (z powodu „przysypania” przychodzącym spamem). Zwiększa w ten sposób koszty pracy osób zawodowo korzystających z poczty elektronicznej.
    * Naraża operatorów internetowych i użytkowników na dodatkowe koszty ponoszone na przeciwdziałanie pladze. Spam jest również metodą przerzucenia kosztów promocji na operatorów internetowych i odbiorców korespondencji, a zatem jest formą wyłudzenia.
    * Narusza prywatność i bezpieczeństwo odbiorców, ponieważ często zawiera treści, których nie życzyliby sobie oglądać, np. obraźliwe, pornograficzne, nieodpowiednie dla dzieci.
    * Spam wiąże się często z różnego rodzaju wirusami i innymi złośliwymi programami.
    * Powoduje utratę zaufania do komunikacji elektronicznej jako takiej.
    * Ze względu na zagrożenie spamem, poczta elektroniczna została pozbawiona niektórych przydatnych funkcji, np. potwierdzeń dostarczenia i przeczytania wiadomości

Obrona przed spamem [edytuj]

Powstało wiele sposobów obrony przed spamem. Pierwszą jest nieprzyjmowanie wiadomości od serwerów znanych spamerów i zgłaszanie administratorom, jeśli jeden z ich użytkowników jest spamerem.

Jednym z najważniejszych działań przeciwdziałających temu zjawisku jest też odpowiednie zabezpieczenie każdego komputera podłączonego do sieci – zarówno serwerów, jak i komputerów domowych czy biurowych.

Administratorzy serwerów pocztowych powinni zadbać o to, żeby były one skonfigurowane tak, aby wymagały autoryzacji (SMTP AUTH). Powinni również zainstalować i poprawnie skonfigurować na nich filtry antyspamowe, np. SpamAssassin. Bardzo skuteczną metodą obrony przed spamem jest greylisting.

Osoby zajmujące się tworzeniem i utrzymaniem stron WWW mogą włączyć się w walkę ze spamem, tworząc generatory fałszywych stron, zawierających generowane dynamicznie adresy e-mail w domenach nieistniejących lub należących do spamerów. Strony takie:

    * dają zajęcie programom poszukującym adresów na stronach, zwiększają koszty ich działania, zmniejszają efektywność;
    * zmniejszają wartość baz adresów;
    * dzięki zastosowaniu domen znanych spamerów w adresach, mogą oni lepiej na własnej skórze odczuć problem spamu;
    * dodatkowo stosuje się adresy-pułapki, które przeznaczone są specjalnie do gromadzenia spamu, służącego potem np. do uczenia filtrów antyspamowych.

Oprócz rozwiązań technicznych, można też stosować rozwiązania prawne, oskarżając spamerów o straty materialne spowodowane ich działalnością. Główną przeszkodą jest to, że straty poniesione przez pojedynczego użytkownika są relatywnie niewielkie. Istnieją też na świecie specjalne prawa przeciwko spamowi, np. w Ohio odbiorcy indywidualni mogą dochodzić po 100 dolarów + koszty sądowe za każdy niechciany e-mail do granicy 50 000 dolarów dla użytkownika i 500 000 dolarów dla ISP.

Jak samemu bronić się przed spamem [edytuj]

Po pierwsze, nie należy nigdy odpowiadać spamem na spam. Spam generowany w odpowiedzi na spam jest nazywany flames i tak samo jak spam pierwotny, blokuje łącza, miejsce na twardych dyskach i czas procesora. Często też adres podany jako adres nadawcy nie jest prawdziwym adresem spamera, ale adresem innej jego ofiary.

Bardzo ważne jest, aby nigdy nie reagować pozytywnie na spam, np. nie odwiedzać zawartych w nim adresów, nie podawać swoich danych, itp. W przypadku pojedynczego spamu z jednego miejsca najlepiej jest go po prostu zignorować. W przypadku, gdy spam jest systematycznie wysyłany z jednego adresu, lepiej nie mścić się, wysyłając flames, lecz zawiadomić administratora i założyć filtr na ten adres.

Istnieją również filtry antyspamowe, działające po stronie klienta, również takie, które „uczą się” wyszukiwać pewne słowa charakterystyczne dla takich przesyłek.

Żadne z rozwiązań filtrujących nie jest doskonałe i te, które filtrują dużą część spamu, mogą też niezamierzenie odfiltrować list wysłany w dobrej wierze.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie w programie pocztowym automatycznej obsługi JavaScriptu oraz HTML oraz wyłączenie automatycznego otwierania programów załączonych do maili. Warto też uaktualnić swój program pocztowy, instalując uaktualnienia. W menadżerach poczty firmy Microsoft należy również wyłączyć opcję autopodglądu.

Dobrym pomysłem jest używanie niestandardowych programów do obsługi poczty, ponieważ nawet jeśli oferują one podobny poziom bezpieczeństwa, to konie trojańskie tworzone są z myślą o „współpracy” z programami najczęściej używanymi. Dobrze jest również zainstalować program antywirusowy oraz zwalczający tzw. spyware.

Należy też unikać podawania adresu e-mail tam, gdzie nie jest to konieczne. Podając adres innemu użytkownikowi w miejscu ogólnodostępnym, jak np. grupy dyskusyjne, strony WWW, fora dyskusyjne, itp., nie podajemy go w dokładnym brzmieniu, ale lekko „udziwniamy”, np. zastępując znak @ innym znakiem lub ciągiem znaków (np. *, (at, na), #) czy też wstawiając w miejsce kropki słowo „(kropka)” (np. „adres@domena(kropka)pl”) lub wstawiając do adresu dodatkowy kawałek tekstu, np. _wytnij_to_ lub _NIE_SPAMEROM_. „Wstawki antyspamowe” najlepiej jest umieszczać w takim miejscu adresu, aby „zafałszować” nazwę domeny, w której posiadamy skrzynkę pocztową – list wysłany na adres konto@_wytnijto_.domena.pl czy konto_wytnijto_@domena.pl i tak trafi do naszego dostawcy, niepotrzebnie obciążając łącze i procesor serwera. Dlatego lepiej jest stosować adresy w formie np. „konto@domena.pl_wytnij_to”. W ten sposób utrudniamy działanie automatom pozyskującym adresy zwanym harvester, które przeszukują pliki w poszukiwaniu „małpek”. Im więcej będzie różnorodnych technik tego typu, tym trudniejsze będzie kolekcjonowanie adresów. Jeśli konieczne jest podanie adresu wprost, to przeznaczmy na to dodatkowe konto lub alias pocztowy.


Spam w folderze programu KMail

Teraz już każdy zna jeszcze bardziej pochodzenie słowa "spam" i nie tylko . Rzeczywiście, dużo jest znaczeń słowa "spam",a oto kilka z nich:

Spoiler:

Spim - odmiana spamu (niezamawianych reklam lub wiadomości), która jest praktykowana za pośrednictwem komunikatorów internetowych (IM - Instant Messaging).

Według Ferris Research, w 2003 r. wysłano ok. 500 mln tego rodzaju wiadomości, natomiast według szacunków czasopisma USA Today w 2004 r. liczba ta wzrosła już do 4 mld sztuk.

Pierwszą osobą aresztowaną za rozsyłanie spimu stał się 18-letni Amerykanin, Anthony Greco, który od jesieni 2004 r. rozesłał w ciągu kilku miesięcy ok. 1,5 mln takich wiadomości.

Spoiler:

Spam mobilny (często nazywany m-spam) to spam rozsyłany na telefony komórkowe poprzez krótkie wiadomości tekstowe (SMS).

Spoiler:

Spam blog (rzadko splog) to blog stworzony przez robota internetowego wykorzystywany do spamowania wyników wyszukiwarek internetowych, czyli nieprawdziwego pozycjonowania stron. Zawartość splogów często jest nonsensownym zlepkiem przypadkowych słów i zdań, przeplecionym linkami. Teksty są mechanicznie kopiowane z innych stron i blogów. Termin spam blog został użyty po raz pierwszy w sierpniu 2005.

Zjawiskiem pokrewnym, ale nie tożsamym ze splogiem, jest praktyka wpisywania na forach albo w komentarzach blogów automatycznych wiadomości wraz z linkami. Zabezpieczeniem przed takimi botami jest blokowanie umieszczania linków w komentarzach albo uniemożliwienie pisania na forach gościom. Dodatkowym środkiem zabezpieczenia są umieszczane na stronach okienka z prośbą o przepisanie ciągu znaków utrudniające dodanie komentarza przez program komputerowy. Nazywa się to CAPTCHA.

Według badacza z Uniwersytetu Maryland, splogi stanowią nawet 56 procent aktywnych blogów, które zapychają blogosferę około 900 tysiącami postów dziennie. Dave Sifry, dyrektor generalny Technorati, dominującej wyszukiwarki indeksującej blogi, twierdzi, że splogi to 90 procent nowych blogów. Splogi są lustrzanym odbiciem prawdziwych blogów. W sprytny sposób przekierowują ruch w internecie i generują przychody z każdego kliknięcia.[1]

Jak zauważył autor artykułu w magazynie Weird z września 2006 roku, splogerzy tworzą cały ekosystem tandety, bzdur i gadania pozbawionego sensu, który ma na celu zmarnować czas użytkowników internetu i wykraść dochody niewinnych reklamodawców. [2]

Spoiler:

Spam w wyszukiwarkach - efekty technik wpływania na wyniki wyszukiwania w wyszukiwarkach internetowych z naruszeniem regulaminu systemów wyszukujących. Rozpatrując to zjawisko pod względem relewancji informacji, można określić je jako szum informacyjny wywołany zjawiskami marketingowymi w Internecie.

Spam w wyszukiwarkach określa ogół technik stosowanych do podwyższenia pozycji danej strony w wyszukiwarkach (pozycjonowania), dotyczących wybranych słów kluczowych, które nie są związane bezpośrednio z treścią strony lub nie stanowią celu komercyjnej działalności strony.

Zjawisko to pojawiło się w Internecie wraz z pojawieniem się w sieci robotów do automatycznego indeksowania stron. W początkowych latach rozwoju wyszukiwarek niezbyt rozwinięty automat programowy zakładał uczciwość webmasterów przy opisywaniu stron MetaTagami. W miarę przyrostu znaczenia Internetu jako narzędzia marketingowego uczciwość ta zanikała, powodując rozwój wyszukiwarek i algorytmów punktujących, co pociągnęło za sobą rozwój nowych technik pozycjonowania, z czasem przejmowanych również na potrzeby spamowania.

Spoiler:

Link spam, blog spam, comment spam (ang. odpowiednio: spam odnośnikami, spam blogowy, spam w komentarzach) – metoda spamowania publicznych formularzy na stronach WWW adresem witryny, której popularność w wyszukiwarkach chce się (w przekonaniu spamera) podnieść. Zjawisko dotykające przede wszystkim internetowe księgi gości i systemy komentarzy blogów posiadające opcję przekazaniu adresu prywatnej strony gościa. Wyszukiwarki WWW, które w swoich algorytmach uwzględniają liczbę odnośników do danej witryny podczas szacowania trafności wyniku są podatne na metodę link spam. Oprócz tego link spam ma miejsce także w serwisach opartych na mechanizmie wiki i wszelkich środkach prowadzenia dyskusji internetowych, jest też często składnikiem tradycyjnego spamu poczty elektronicznej.

Poprawa pozycji strony docelowej jest jednak wprost proporcjonalna do link-popularności stron, które weń celują. Tj.: kilka odnośników z pomniejszych stron (strony prywatne, blogi) jest niewiele warte w porównaniu z odnośnikiem z popularnej witryny np. strony głównej dużego portalu internetowego (który prawdopodobnie ma wysoką wartość w bazie danych silników wyszukiwarek). Jakkolwiek link-spam nie jest zbyt efektywny w podnoszeniu rankingu stron w wyszukiwarkach stosujących inteligente algorytmy ich ustalania, podnosi to jednak zazwyczaj oglądalność strony spamera.

Spamerskie wpisy najczęściej zawierają identyczną uniwersalną treść wklejaną do formularza przez spamera bądź przez proces własnego bota, np.:

    * wspaniała stronka, zajrzyj na moją WWW http://adresstrony/
    * na pewno wszystko dobrze się skończy, fajny blog. Zobacz moją stronkę: http://adresstrony/ (przykład wpisu do bloga)
    * chyba nie masz racji, zajrzyj tutaj http://adresstrony/ (przykład odpowiedzi na forum dyskusyjnym)

Kolejnym aspektem branym pod uwagę przez algorytmy pozycjonujące jest spójność tematyczna witryny linkującej i docelowej, tj. dla właściciela strony o tematyce paleontologicznej będzie bardziej wartościowy odnośnik z podobnego serwisu niż np. z uczelnianej miłośnika programowania. W przypadku istnienia odnośnika z pierwszego przykładu strona docelowa najprawdopodobniej zyska pod hasłem "paleontologia", w drugim wypadku tak się nie stanie.

Aspekt powyższy był jednym z powodów powstania metod wymiany linków: bardziej etycznej, dobrowolnej (webring) oraz mniej etycznej (farmy odnośników). Dzięki ich stosowaniu "pożyteczne" strony (często o identycznej tematyce) linkowały w obu kierunkach. Skutkiem było podwyższenie rankingu w katalogu wyszukiwarki.

Z punktu widzenia serwisów wyszukiwawczych metoda spamowania odnośnikami wydaje się nieszkodliwa, gdyż jedynym atrybutem strony docelowej, jaki się zmienia jest liczba zewnętrznych odnośników celującej weń. Właściciele wyszukiwarek nie mogą zabronić wpisywania się do ksiąg gości webmasterom lansowanych stron. Pokrzywdzeni mogą poczuć się jednak właściciele blogów i ksiąg gości, gdyż na ich stronach pojawia się nieprzydatny tekst, tzw. szum informacyjny, który zmniejsza częstotliwość występowania słów kluczowych, co prowadzi do obniżenia rankingu tych stron.

Sposoby blokowania [edytuj]

Dość łatwo jest zablokować automatycznie dodawany spam związany z kasynami i farmaceutykami. Ponieważ spam jest skierowany na boty wyszukiwarek, w przeciwieństwie do spamu e-mail musi zawierać czytelne dla maszyny słowa kluczowe i linki do stron, które można blokować.

Używanie odnośników typu <a rel="nofollow" href="adres"> nakazuje wyszukiwarkom internetowym zignorowanie takiego odnośnika, znacznie zmniejszając zysk ze spamowania, ale nie blokuje samego spamu.

W przypadku bardzo upartych spamerów (lub sprytnego sposobu spamowania) potrzebny jest bardziej wyrafinowany filtr. Są gotowe skrypty i usługi filtrujące komentarze.

Proste (niekoniecznie najlepsze) rozwiązania to kasowanie wpisów ręcznie, wprowadzenie wymogu rejestracji użytkowników lub implementacja jakiegoś rodzaju testu Turinga. Testów Turinga należy używać w ostateczności (dla użytkowników niezarejestrowanych), gdyż przeszkadzają one użytkownikom, zniechęcają do komentowania i mogą stanowić barierę dla osób niepełnosprawnych.

Spoiler:

Łańcuszki internetowe - charakterystyczna wersja spamu, której główną cechą jest zawarte w treści polecenie lub prośba o rozesłanie tej wiadomości do jak największej liczby odbiorców.

Ostatnio edytowany przez Masakrowiec (2008-06-01 16:14:24)

Kakashi spadaj i sie nie przyczepiaj do każdego mojego temtu

a temat założyłem bo może ktoś nie wie co to znaczy spam

a chciałby sie dowiedzieć

Dimek nabija posty i tyle

Było kilka tłumaczeń słowa 'spam', a i tak nie o to chodzi...

No ale cóż... Namęczył się wchodząc na stronę-encyklopedię, musiał to skopiować itd...

Posty: 688 <-- jeszcze trochę i mu się uda A potem znowu sie będzie podniecał przez miesiąc ze dostał jako pierwszy (sory.... wy spamował) nowa rangę

PS. Ale jesteśmy okrutni xD

Ostatnio edytowany przez Alex (2008-06-03 15:31:36)

Dobra sory Ja już więcej nie będę Nawet skasuje sygnaturkę

Carmenn przestań bo jesteś załosna odczep sie odemnie mówię to już któryś raz i co masz coś do tego ze mam SR.Tutora

a to,że twoja marzenie to być w telewizji to nie mój problem

@Termik
Popieraqm Cie moze wkoncu przemowiles im do rozsądku